باز هم چرخشی دیگر و جوشیدنی تازه...

باز هم خودنمایی عشق و فریاد عاشقان...

دوباره بهار آمد...

دوباره گندمهایی که سالها زیر خاک بودند با جسارت تمام سر از خاک بیرون آوردند...

دوباره عشق...دوباره سرمستی و شکوفا شدن...

در این بهار دنیایم سرشار از عشق و خواستن است...پر از انرژی برای ساختن فرداهایم...

بازهم آدم برفی نا امیدی آب شد و زمینی که مرده بود جان گرفت ...جان گرفت تا همه ما بدانیم بهار آمدنیست...

گذشت کنیم...ببخشیم...سبک باشیم...خدا از آن ماست و ما متعلق به او... حرفهایمان را می شنود و محکمتر از هر کسی پای ما ایستاده است...اورا از یاد نبریم...

زندگی با تمام فراز و نشیبهایش زیباست...لبخند بزنیم به دنیایی که خداوند با تمام عشق و سرشار از خوبی آفریده است،با خدا همه ی غیر ممکن ها ممکن می شود...

"رمز نو شدن را باید دانست و گرنه بهار تکراریست"

سال خوبی رو براتون آرزومندم...